Kroatië van Pula naar Pazin

Kroatië van Pula naar Pazin. Herinneringen aan de zomervakantie… Met een taxi laten we ons afzetten bij het amfitheater in Pula. Het is groot en indrukwekkend. Een van de best bewaarde amfitheaters in Europa. Zelfs beter bewaard dan het Colosseum in Rome naar het schijnt. We slenteren eromheen en Maxime en ik besluiten dat we naar binnen willen. Kijken waar de leeuwenkooien zijn… Frank blijft liever onder een boom aan een heerlijke cappuccino op een nabijgelegen terrasje.

foto onder/zijkant: 1 t/m 5 Pula, 6-7 Pazin, 8-9 Pazinčica rivier

We gaan na binnenkomst meteen naar het midden van de arena en ik fantaseer over paardenraces, strijdwagens en stoere gladiatoren die leeuwen weerstaan, het gejuich van het publiek als ze sterker blijken dan de bedoeling is. Waarschijnlijk is de realiteit een stuk minder romantisch maar dromen mag, toch?.. (Ben Hur, iemand…?)

Beneden in de catacomben wacht ons een lichte teleurstelling. Geen lange gangen met leeuwenkooien maar een olijfpers en kruiken. Niet helemaal wat ik voor ogen had. Maar alles bij elkaar echt de moeite van een bezoekje waard.

We slenteren nog wat door het centrum van historisch Pula, genieten van een ijskoffie en laten dan de rest van de stad voor wat het is want we hebben andere plannen…

Zippen in Pazin

Sjoezzz…. en weg zijn Frank en Maxime. Een beetje weemoedig kijk ik ze na als ze langs de lange ziplijn in de verte verdwijnen. Het kon mij nooit snel, hoog of diep genoeg gaan. Duiken, zweefvliegen, motorrijden, bungeejumpen of uit een vliegtuig springen. Heerlijk! Maar sinds mijn gebroken ruggenwervel ben ik voorzichtiger geworden. Nu ben ik degene die de filmpjes maakt waar ik eigenlijk zelf op wil staan. Maar he, het had ook anders kunnen lopen… Ik geniet, wandel, kook en fotografeer…

Ergens in de verte zie ik twee hele kleine stipjes. Achter elkaar komen ze langs de tweede ziplijn over een afgrond van 100 meter en met een snelheid van zo’n 50 km per uur weer teruggevlogen. Met een sprankeling in de ogen en lichtelijk hijgend van de klim naar boven komen ze aan. Voldaan…

Pazinčica rivier

Tijd om af te koelen. Twee kilometer verderop ligt in de Pazinčica rivier de Zarečki Krov waterval. We lopen langs een rotsig pad naar beneden. Joelende jongeren en kinderen springen vanaf de waterval (watervalletje…) naar beneden, kicken… Maxime neemt een duik in de rivier en zwemt naar de brede waterval. Eenmaal weer aan de kant knabbelen de vissen aan haar voeten. Een gratis voetspa inbegrepen, hahaha…

Al mijmerend realiseer ik me dat er eigenlijk niks mis is met low en slow, het is gewoon anders. Eigenlijk is het net als met koken en allerlei andere dingen… Soms wil je snel en soms wil je diepgang. Dus als herinnering aan deze trip heb ik een Pašticada stoofpotje gemaakt. Stoofvlees lekker lang laten sudderen zodat je van elke hap intens kunt genieten.

Meer verhalen over Kroatië als vakantieland

Eerder schreef ik ook al een blog over heerlijk Dubrovnik en slenteren in Rovinj.