Ai Weiwei zoektocht naar menselijkheid

Ai Weiwei zoektocht naar menselijkheid

Ai Weiwei zoektocht naar menselijkheid Veld met zonnepitten, Ai Weiwei

Zelden heeft een tentoonstelling een grotere indruk bij mij achter gelaten dan die van Ai Weiwei’s zoektocht naar menselijkheid. Het is een aaneenschakeling van confronterende kunstwerken die je laten nadenken. Over de mensheid, de plek van het individu en de gevolgen van keuzes die gemaakt worden. Maar het laat je ook nadenken over jezelf. Welke keuzes maak jezelf? Hoe empathisch en betrokken ben je eigenlijk?

Zoektocht naar menselijkheid

Hoe toepasselijk is zijn zoektocht, zeker in deze tijd. Als je naar zijn werken kijkt moet je even speuren naar de context. Wat je ziet zijn een verzameling fietsen die bij nader inzien niet compleet zijn. Het is een verwijzing naar de Chinese uniformiteit waar weinig beweegruimte is voor het individu. Maar ook naar de veranderde rol van de fiets. Niet langer vervoersmiddel nummer één maar verdreven door de auto die mede verantwoordelijk is voor de enorme luchtvervuiling in China.

Handgemaakte zonnepitten

Of het veld met zonnebloempitten. Het zijn er duizenden.. gemaakt door 1600 ambachtslieden. Allemaal individueel gevormd in keramiek en individueel beschilderd. Liggend op de grond vervloeien de zonnepitten tot een groot veld van zaden. Nog een verwijzing naar de uniforme massa waarbij het individu geen rol speelt. Maar, zoals hij zelf zegt, ‘elk zaadje kan groeien en zichzelf overstijgen’.

Al nadenkend over zonnebloempitten en het individu realiseer ik me dat ik een zak zonnebloempitten meestal ook zie als één geheel en niet zo nadenk over ieder individueel zaadje. Het is een prachtige metafoor die mij ook aan het nadenken zet over aandacht een daadkracht. Zie ik de mensen om mij heen echt?! Doe ik genoeg? En zou ik meer bij kunnen dragen aan de grotere ‘problemen’? Geen eenvoudige vraagstukken.

Crackers

Nieuwsgierig geworden liep ik ook eens door mijn recepten. Waar gebruik ik eigenlijk zonnepitten? Dat was zeggen en schrijven één recept.  Dus ik neem mij in ieder geval voor om voortaan mijn zelf gemaakte crackers waar zonnebloempitten in zitten met meer aandacht te eten. Wie weet wat voor mooie dingen er dan ontspruiten.

Ik zou over de tentoonstelling nog veel verder kunnen uitweiden want alle kunstwerken van Ai Weiwei zijn bijzonder en doen wat met je. Dus liever zeg ik…ga… en kijk welk zaadje bij jou gaat ontkiemen. Je kunt de tentoonstelling tot en met 3 maart bezoeken in de Kunsthal Rotterdam.

Reageer, je e-mail wordt niet getoond