Groningen onheilspellend & betoverend

Groningen onheilspellend & betoverend. Hoe noordelijker we rijden hoe onheilspellender de lucht. Dreigende regenwolken hangen laag en zwaar aan de hemel. De takken van kale bomen zwiepen heen en weer in de wind. We zijn de stad Groningen inmiddels voorbij en het landschap wordt leger. Enorme omgeploegde akkers, met verdorde stengels van lang geleden gemaaide gewassen, begeleiden ons op weg naar bijna het noordelijkste puntje van ons land.

Leegte

Voorbij het dorp Aduard begint het echt te spoken. De regen striemt inmiddels met flinke vlagen tegen de autoruit. De lucht is donkerblauw geworden en om ons heen niets dan leegte… Waar zijn we in godsnaam naar onderweg? Is hier überhaupt wel leven?  We vertrouwen op de navigatie en laten ons leiden door dit verlaten landschap wat ons terug lijkt te leiden naar vervlogen tijden.

Af en toe zien we in de verte een plukje bomen met daarachter een enorme boerderij. De schaal der dingen is hier echt anders. Na wat een eindeloze rit lijkt te zijn naderen we onze bestemming, Kloosterburen. Het dorp is een straatlengte groot en ergens daaraan moet de dijkwoning van onze vrienden liggen. Hun toevluchtsoord waar ze ontsnappen aan de hectiek van een druk leven met vaak overvolle agenda’s.

We zien het huis, charmant met veel mooie details. De sleutel halen we op bij de huisbewaarder en binnen is het licht en snel warm. Het is nog schakelen want ook hier is de rust in alles voelbaar. Niet wat we gewend zijn. Niet veel later arriveren Erna en Jan. We drinken een borrel en proosten op de dagen die komen gaan.

Carnaval

Hoe anders is het de volgende dag! De lucht is strakblauw en knispert van lichte vorst. De zon schijnt en de rijp op de takken buiten glinstert in de zon. Jan heeft de vorige dag enkele kazen op de markt van Winsum gehaald en we eten een heerlijk broodje Fenegriekkaas. Voor mij de eerste keer. De nootachtige smaak van deze kaas…,echt lekker!

We besluiten op pad te gaan en ze nemen ons mee langs schilderachtige dorpen, monumentale kerkjes en prachtige statige boerderijen. We passeren sluisjes, een gemaal en verwarmen onze handen aan een beker hete koffie bij de plaatselijke kroeg. En, en passant vertellen ze ons dat die middag de Carnavalsoptocht voorbij zal komen. Wat?! Carnaval in Groningen? En inderdaad, als we later die middag vanuit hun woning over de velden naar buiten kijken, zien we heel in de verte langs verlaten wegen, een eenzame Carnavalsstoet in bonte kleuren voorbij glijden. Een surrealistisch beeld.

Betoverend

Groningen onheilspellend & betoverend. Het heeft zoveel meer te bieden dan wij wisten. In de jaren daarna zijn we regelmatig teruggegaan. We hebben Kloosterburen, en alle dorpen daaromheen verkend. Zijn verliefd geworden op de borgen van Groningen en hebben Schiermonnikoog en Borkum aangedaan.

Een broodje kaas

Onze eerste kennismaking met Groningen was tijdens het Carnaval van 2006. Lang geleden dus. En toch..  steeds als ik Fenegriekkaas proef ben ik weer even terug in het huis van Erna en Jan. Soms is het leven zo simpel als dit broodje kaas…

foto bovenaan artikel: Fraeylemaborg Slochteren