Een bizar jaar

Overgave …eindelijk

Het is een bizar jaar. Een rollercoaster en tegelijk stilstaan. Storm en weerstand in mijn hoofd terwijl mijn lijf op de pauzeknop drukt. En juist dat vind ik ingewikkeld. Het past niet in hoe ik mijn leven wil leven. Maar soms rest er niets anders dan toegeven…

Opeenvolgende gebeurtenissen

Wie mij al langer kent of volgt weet dat ik begin dit jaar een aantal maanden heb geklust om het appartement van onze dochter op te knappen. Samen met haar ben ik ertegenaan gegaan. Lange dagen gemaakt, vermoeidheidsklachten genegeerd en pijn op onverwachte plekken weggedrukt met pijnstillers. Zoals ik dat eigenlijk altijd doe, want als ik iets in mijn hoofd heb….

Corona

Eind maart krijg ook ik uiteindelijk Corona. Precies in de laatste klusweek. Komt dat even slecht uit! Met doosjes paracetamol onder handbereik maak ik het samen met Maxime af en pers het laatste beetje energie uit mijn lijf. Alles is af maar ik ga behoorlijk ziek naar huis. Weken van koorts volgen, ik kom maar niet van de bank. En daarna volgt de vermoeidheid die maanden aansleept. Ik ben vaak te moe om te koken.

Gebroken ruggenwervel

Begin juli als het eindelijk wat beter gaat gaan we met z’n 3’en een weekje naar Portugal. Het tempo lekker laag want de vermoeidheid is nog niet helemaal weg en ik heb nogal last van mijn heupen. Overgehouden aan het klussen. Op bijna de laatste dag lopen we over het trottoir links en rechts te zoeken waar we een restaurantje kunnen vinden en stap ik in een diep gat. Ik land op mijn knie en mijn rug maakt een rare draai. Pijn, pijn, pijn. De laatste dagen strompel ik rond. Eenmaal thuis gaat de pijn niet over dus op naar de fysio. Na een paar sessies adviseert hij mij toch een foto te laten maken met als uitkomst een gebroken en ingeklapte ruggenwervel. Een periode van rust breekt aan.

Ontstoken peesaanhechtingen

Als mijn rug een beetje beter is vraag ik aan de fysio wat er met mijn heupen aan de hand is want inmiddels kan ik niet verder lopen dan zo’n 700 meter. Een echo laat zien dat aan beide kanten mijn peesaanhechtingen volledig ontstoken zijn. Overbelast, veel te lang genegeerd en doorgelopen. Meer therapie volgt. De uitkomst is ook nu nog ongewis.

Eigenwijs

Zo’n 6 weken na de val probeer ik weer eens wat foto’s te maken van gerechten die ik inmiddels bedacht heb. Het fotograferen en voorovergebogen staan is geen slimme zet. Ik werp mezelf daarmee meteen 3 weken terug in het herstelproces. Inmiddels ben ik weer 6 weken verder en heb gisteren weer eens een poging gewaagd. Geen succes…

Overgave

Gisteravond was er maar één woord wat in mij opkwam. Overgave, uiteindelijk. Ik moet me erbij neerleggen dat mij maar een ding voor ogen staat op dit moment. Herstellen en dus voldoende rust, beetje wandelen, beetje achter de laptop, een beetje van alles eigenlijk. En vooral niet bukken!

Nieuwe recepten?

Eigenlijk heb ik altijd wel wat op voorraad voor het geval ik ziek wordt of er tijdelijk wat anders op mijn pad komt. Maar zo langzamerhand begint deze voorraad op te drogen. De afgelopen periode heb ik hier en daar nog wat gepost en dat blijf ik ook nog even doen. En daarna? Geen idee… 2022 staat in het teken van herstel. Beter worden, mijn rug versterken en zorgen dat ik in 2023 weer volop aan de bak kan. Want koken en fotograferen is toch het liefste wat ik doe. En als het eenmaal zover is staat er allerlei lekkers op jullie te wachten want dat blijft in mijn hoofd wel doorgaan…! Wat dacht je bijvoorbeeld van een vegetarische lasagne bolognese die echt bomvol smaak zit, een heerlijke linzen-tomatensoep of een curry boordevol groenten!

Dus, het komt goed! Het duurt alleen nog even….. tot later!

 

Reacties

  1. Mieke says:

    oktober 11th, 2022 at 3:16 pm (#)

    Dag Inge, wat ben je n pechvogel zeg!
    Rust is het beste medicijn maar ook het allermoeilijkste voor n bezige bij

    Heel veel sterkte gewenst hoor

  2. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 3:40 pm (#)

    Dank je wel Mieke. Klopt inderdaad, ik denk dat de knop eindelijk ‘om’ is. Hartelijke groet, Inge

  3. Loretta says:

    oktober 11th, 2022 at 3:36 pm (#)

    Hoi Inge, ik mistte jou recepten al de laatste tijd. Heftig verhaal! Dus nu tijd om te “helen”. Sterkte ermee. Groet Loretta..

  4. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 3:41 pm (#)

    Dank je wel Loretta. Ik ga goed voor mezelf zorgen. Hartelijke groet, Inge

  5. Tiny says:

    oktober 11th, 2022 at 4:26 pm (#)

    Tjee Inge…

  6. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 4:34 pm (#)

    Soms is 2 woorden genoeg he…. 😉

  7. Silvia says:

    oktober 11th, 2022 at 5:25 pm (#)

    Hoi Inge,

    Wat een rollercoaster van gebeurtenissen
    Ik weet inderdaad nog dat je druk was met het opknappen met het appartement van je dochter.
    Maar dit is een opeenstapeling van alles.
    Meid ik hoop echt dat je nu in je hoofd heb, eerst stukje bij beetje opknappen, de dag in stukjes hakken…
    Ik leef met je mee…beterschap

  8. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 6:40 pm (#)

    Dank je wel Sylvia, ik heb me erbij neergelegd dat het gaat zoals het gaat. Nu eerst beter worden inderdaad. Hartelijke groet, Inge

  9. Marieke says:

    oktober 11th, 2022 at 5:27 pm (#)

    Ach lieve Inge, inderdaad een rollercoaster waar je, en eigenlijk ook jullie, dan in terecht gekomen zijn. En wat moedig en wijs om dan uiteindelijk te durven kiezen voor de ‘overgave’ want hoe heftig ook hetgeen je al hebt meegemaakt is dat ook wederom een behoorlijke klus. Voor wat het waard is; nu we het weten kunnen we tenminste aan je denken en mochten we op een of andere manier wat kunnen betekenen dan halen we de banden vanuit het Oirschotse aan.
    Warme groet, Michael, Marieke en kids

  10. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 6:41 pm (#)

    Dank je wel lieve Marieke, fijn om te merken dat we nog in elkaars gedachten zijn. Groetjes aan iedereen, Inge

  11. Stephanie says:

    oktober 11th, 2022 at 5:43 pm (#)

    Ah mi cariña, que mala suerte y miseria.
    Als je hulp nodig hebt bel me!
    Xxx

  12. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 11th, 2022 at 6:42 pm (#)

    Doe ik lieverd… thx

  13. Greetje says:

    oktober 11th, 2022 at 9:50 pm (#)

    Ach jeee Inge,

    Hoe moeilijk is het om gevoel en verstand
    Samen te laten gaan!
    Heel veel sterkte om dit te proberen, ‘t is nogal wat, wat je mee maakt!!!

  14. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 12th, 2022 at 3:27 pm (#)

    Dank je wel Greetje. Ik doe mijn best… 😉 Hartelijke groet, Inge

  15. karin says:

    oktober 12th, 2022 at 10:29 am (#)

    Hoi lieve Inge, als je op de bank liggend een keer zin hebt in een kletspraatje, bel gerust ;-). Voor nu, hou je haaks! Grtz uit Rotterdam

  16. Inge van Duijnhoven says:

    oktober 12th, 2022 at 3:29 pm (#)

    Dank je wel lieve Karin. Fijn om te horen. Liefs Inge

Reageer, je e-mail wordt niet getoond