Kerst.. een beetje magie

Kerst.. een beetje magie

Chalet Royal in lang vervlogen tijden

Kerst.. een beetje magie. Haar zwierige zwarte lange avondjurk danst op de wind als zij in de armen van mijn vader langs zweeft op de muziek van het orkestje in de hoek. De lange doorschijnende sjaal die mijn moeder losjes om haar hals heeft gelegd danst achter haar aan als een wimpel.

Als mijn vader en moeder de vloer oplopen en beginnen te dansen wijken in een paar minuten alle andere mensen en kijken toe vanaf de rand van de dansvloer. Het is een mooi gezicht, die twee lange mensen die wervelend over de vloer gaan. Wij staan, jong als we zijn, met grote ogen naar het schouwspel te kijken. Trots en een beetje geïntimideerd. Als de muziek is afgelopen klinkt een applaus. Het is kerst op Chalet Royal…

Met onze mooiste kleren zitten we aan het ‘diner dansant’. Obers in strakke zwarte pakken met strik laveren behendig tussen de tafels en er klinkt geroezemoes. De stemming is opgewonden en iedereen is blij. Er hangt een verwachtingsvolle sfeer. Een avond vol verrukkelijk eten wacht ons…

Nouvelle cuisine

Nou… niet helemaal.. Verrukkelijk is het wel maar het is de tijd van de ‘nouvelle cuisine’ en dat werd in de jaren 70 vooral vertaald naar een vierkantje vlees met twee mooi gesneden worteltjes en een theelepel saus. Paul Bocuse, zo’n beetje de grondlegger van deze stroming zegt er uiteindelijk zelf over  “Het was inderdaad wel een beetje weinig eten op een veel te groot bord.”

7 gangen verder en de nodige glazen wijn zorgen voor een vrolijke sfeer aan tafel die soms overstemd wordt door het ernstig gerommel van onze hongerige magen. We stillen die honger maar met de warme mini-broodjes die blijven rondgaan.

Diner dansant

Chalet Royal bestaat al lang niet meer en een ‘diner dansant’ is uit de mode. Eigenlijk vind ik dat wel een beetje jammer. Want dit kerstdiner, al zo lang geleden, heeft een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten. Het was een kerst met een beetje magie..

De laatste jaren koken wij met kerst meestal zelf. We nemen ons als familie elk jaar voor om maar drie of hooguit vier gangen te maken, en meestal eindigt het met 7. Iedereen die komt maakt wat en dat is niet alleen gezellig maar voorkomt ook een hoop geregel en stress. En als je maar één of twee gangen maakt kun je ook een beetje uitpakken.

Alles is anders

Dit jaar is alles anders. We komen in kleine groepjes bij elkaar. Voor de een hét moment om lekker aan de slag te gaan met allerlei kleine hapjes, voor de ander het moment om één heerlijk gerecht op tafel te zetten. Voor die laatste groep heb ik een visgerecht gemaakt wat niets met nouvelle cuisine te maken heeft. Deze scholfilet met paddenstoelen en beurre noisette is overvloedig en makkelijk.

En!… er is hoop, want al googelend las ik dat het ‘diner dansant’ in Coronatijd weer in opkomst is. Als we straks weer mogen, laten we dan dansen en 2021 vieren met onze mooiste jurk aan.

Reacties

  1. Tiny says:

    december 19th, 2020 at 6:03 pm (#)

    Prachtig Inge,
    visueel ingesteld als ik ben, lees ik je verhaal sluit mijn ogen en zie jouw ouders (mijn oom en tante) de sierlijke wervelingen maken die jij beschrijft.
    Laten we inderdaad hopen dat er in 2021 weer gedanst kan worden in elkaars armen! Ik teken ervoor ❣️

  2. Inge van Duijnhoven says:

    december 19th, 2020 at 7:43 pm (#)

    Ik ook Tiny ❤

Reageer, je e-mail wordt niet getoond