Full dip bungee

Full dip bungee. Terwijl wij hier ondergedompeld zitten in een lockdown feesten de Nieuw-Zeelanders down under op festivals, terrassen en warme stranden. Het kan omdat ze op dit moment geen besmettingen hebben. Die vrolijke beelden doen me zeker in deze tijd terugverlangen naar de winters die ik daar doorbracht. 7 keer ben ik er geweest. De laatste 2 keer samen met Frank en Maxime, onze dochter. Waarom zo vaak? Mijn zus woont daar. Met een van haar eerste liefdes vertrokken en nooit meer teruggekeerd.

Doodsangst

Vaak plande ik mijn trip in november, kocht nog snel op het laatste moment een ticket als de drang om te gaan te groot werd. Op een van die trips was ik in de buurt van Queensland op het Zuideiland. Een van de belangrijkste attracties daar is bungeejumpen. Op een van mijn vorige trips op het Noordereiland had ik het al eens gedaan. En geloof me, je gaat een beetje dood van binnen…

Toch wilde ik het opnieuw proberen, gewoon om te kijken of ik het een tweede keer weer zou durven. Ik kende tenslotte de doodsangst die je ervaart als je daar op dat platform staat, de diepte van het ravijn onder je inkijkt en het gevoel van oneindig vallen als je eenmaal gesprongen bent.

Full dip bungee

Om het allemaal nog wat spannender te maken, voor geen goud zou ik het nu nog doen haha…, zei ik tegen degene die de touwen om mijn enkels bond. ‘Geef mij maar een dipje in de rivier, zo ongeveer tot mijn middel?’ Hij draait zich om naar degene die de lengte van de kabel regelt en zegt ‘John, we’ve got a full dip here!’. In mijn zenuwen hoor ik het wel maar registreer het toch niet helemaal…. ‘Full dip? Gaat dat goed? Ja, hij weet wat de bedoeling is, ik heb het aangewezen…’

Ik krijg nog een indringende instructie om mijn handen strak ineengeslagen boven mijn hoofd te strekken zodra ik spring ‘otherwise you will break you neck when your head hits the water’. Ok, ok…bibber ik..

44 meter onder me zie ik een piepklein rubber bootje dobberen in de rivier, met twee poppetjes erin. Deze mensen zullen me straks opvangen en naar de kant brengen. Ik haal adem, spring, en val, val de oneindige diepte in. En net voordat ik het water raak hoor ik die stem weer  in mijn hoofd ‘put your hands above your head!’ Ik breng mijn handen boven mijn hoofd, klem ze ineen, en schiet het water in!…. Tot aan mijn enkels!

Ik voel dat ik met grote kracht naar boven getrokken wordt en op het moment dat ik boven water kom trekt de zwaartekracht mijn complete bovenkleding tot aan mijn oksels. Groot gejoel bovenaan de berg en in de rubberboot. Ik weet niet hoe snel ik mijn shirt weer naar beneden, of boven zogezegd, moet wurmen.

Biertje met een Full Dip

Na nog een paar keer gebungeld te hebben wordt ik in het bootje gehesen en naar de kant gebracht. Een steile klim naar boven wacht mij. Op het moment dat ik boven de bar binnenkom wordt net mijn filmpje van de sprong vertoont. Iedereen, incluis de mensen waarmee ik een paar dagen onderweg ben, draait zich om en begint nog eens vrolijk te joelen.

Kletsnat maar vrolijk bestellen we maar een biertje en voor de gelegenheid een Full Dip, gefrituurde garnalen met een dipsaus.

Krokante garnalen

Om in de sfeer te blijven heb ik lekkere garnalen gefrituurd en een heerlijk dipsausje gemaakt. Wil je liever niet frituren? Maak dan de garnalen met een pikante tomatendip.