Het leven is een feest!
‘Het leven is een feest – zij die met mij aten en dronken en genoten van de gerechten als van het leven zelf, zij waren mij het dierbaarst’. Met deze quote begint het boek ‘Feasts’ van Sabrina Gayour. Een uitspraak ook mij op het lijf geschreven.
Er is niets zo fijn als koken voor vrienden en familie. Grote schalen met overheerlijk voedsel op tafel zetten, en iedereen met gelukzalige blik nog een keer, én nog een keer zien opscheppen. Tot ze voldaan achterover leunen en kreunen bij de gedachte dat er ook nog een heerlijk dessert op hen wacht…
Op deze, mij meest dierbare momenten, zet ik vaak gerechten op tafel uit het Midden-Oosten, Iran en India. Dat voelt voor mij als thuiskomen. Zoals je misschien weet ben ik op zoek naar mijn roots en kwam ik er onlangs via een DNA- test achter dat er een lijn ligt richting Turkije en Iran.
Zouden persoonlijke voorkeuren over eten ook op je DNA-streng worden vastgelegd? En op die manier worden doorgegeven? Neem nou koriander, de een vindt het naar zeep smaken terwijl de ander alleen maar een frisse, ietwat citroenachtige smaak ervaart. Wetenschappers denken dat het gen OR6A2 hier een rol in speelt. Misschien liggen onze persoonlijke voorkeuren voor bepaalde geur- en smaakstoffen dieper verankerd in ons DNA dan wij nu weten.
Houd jij nou ook van de Perzische keuken? Dan zit je hier goed. Want ik heb een recept gemaakt uit het boek Feasts. Heerlijke garnalen met tomaten en fenegriek. Een recept dat je smaakpapillen doet dansen en zingen! Veel van onze vrienden hebben het hier al gegeten, en altijd met succes….
Reageer, je e-mail wordt niet getoond