For love

Chocolade en rood fruit is als een gelukkig huwelijk en heel geschikt voor de dag van de liefde. Deze lichte en luchtige (ik weet, het doet anders vermoeden) Valentijntaart met chocolade & rood fruit zal bij veel mensen in de smaak vallen. En niet voor niets want chocolade doet iets met ons… In chocolade zitten stofjes die je hersenen aan het werk zetten. Zo wordt bij het eten van chocolade endorfine, het zogeheten gelukshormoon aangemaakt. Of die aanmaak nu komt door de chocolade of door de positieve associaties die we ermee hebben zijn de meningen over verdeeld. Het zal niet zonder reden zijn dat chocolade vaak gegeven wordt als cadeau, en dus ook met Valentijn… De taart bestaat uit 7 lagen en ziet er, ik geef het toe, nogal ingewikkeld uit. Het is ook best wel wat werk. Daarom geef ik je een trukendoos voor deze taart. Want vind je het maken van biscuit (superluchtige cake), chocolademousse, cremeux  én chocoladebotercrème wat teveel van het goede?…

Een lichte cocktail die je eigenlijk elk moment wel kunt drinken. Als aperitief, tijdens een borrel of juist op een lekker zonnige dag.  Niet zwaar en met een lekkere bite van sinaasappel. Aan deze cocktail heb ik een scheutje Grand Marnier toegevoegd. Dat zorgt voor een klein aangenaam bittertje. Ik vind Grand Marnier heerlijk en in veel drankjes toepasbaar. Ken je de siropen van Monin al? Heerlijke smaken zitten daartussen en onze absolute favoriet is bloedsinaasappel. Ook daarvan zit een scheutje in de cocktail.

Een recept kun je het nauwelijks noemen omdat zowel de vijgen als granola al op de website staan. Maar de smaakcombinatie is zo lekker dat ik er toch een apart ‘recept’ van maak. Alcohol voor ontbijt? Tja, ik zou het normaal gesproken niet aanbevelen maar hier maak ik een uitzondering. Dit is echt een ontbijt voor volwassenen omdat de vijgen gemarineerd zijn in wijn en port. Echt voor speciale dagen dus….! Als je een bijzonder ontbijtje maakt neem dan ook lekkere Griekse yoghurt met een vetpercentage van 10%. Dat maakt echt een verschil. Over granola is al veel geschreven en er zijn ontelbare manieren om het te maken. Waarom ik denk dat die van mij een van de lekkerste is? Omdat er meerdere graansoorten en specerijen als venkelzaad en kaneel in zit. Het kost je maar 15 minuten en de oven doet verder het werk. 

Dit visgerecht met scholfilet, paddenstoelen & pecorino is zowel feestelijk als royaal. Het is de tegenhanger van de nouvelle cuisine waar ik een blog over schreef. Gelukkig zijn we de tijden van drie gerangschikte doperwten op ons bord lang voorbij. Dit gerecht is prima voor een etentje in klein gezelschap.

Krokant van buiten en smeuïg van binnen, dat zijn fondant aardappelen. Ze zien er niet alleen mooi uit maar smaken ook geweldig. Traditioneel worden fondant aardappelen in cilinders gesneden. Om het mezelf makkelijk te maken zocht ik online naar een cilinder om uit te steken maar die heb ik niet gevonden. Handmatig snijden kan ook zoals je op de foto ziet. Na het bruin bakken worden deze aardappelen gegaard in bouillon in de oven.

Dit dessert met tonkabonenijs & gemarineerde vijgen is onweerstaanbaar lekker. De smaak van dit ijs vergeet je nooit meer. De vijgen worden een nacht gemarineerd in wijn, port, sinaasappel, citroen, kaneel en vanille. Need I say more…. Tonkabonen zijn de vruchten van de Cumaruboom die groeit in het noorden van Zuid-Amerika. Tonkabonen worden van oudsher gebruikt in de parfum- en tabaksindustrie. De geur wordt ook wel omschreven als hypnotiserend. Dat kan ik alleen maar beamen. Je blijft ruiken aan de heerlijk geurende bonen. Vanille en amandel komen vervolgens boven maar dat is het niet. Vers, warm geurend hooi. Dat vind ik nog de mooiste en meest beeldende omschrijving.

Deze vijgen zijn heerlijk sappig omdat ze een volle nacht gemarineerd worden in port & wijn, sinaasappel, citroen, vanille en kaneel. De marinade van dit recept wordt ingekookt tot een siroop. Deze vijgen kun je in verschillende gerechten verwerken. Wat dacht je van een toetje met tonkabonenijs & gemarineerde vijgen. Of een feestelijk ontbijt, uiteraard voor volwassenen, met Griekse yoghurt, vijgen, siroop en granola. Echt onweerstaanbaar lekker.

In dit recept kan ik een hele verhandeling gaan houden over aardappels koken in de schil, daarna pellen en de juiste verhouding tussen aardappels, boter en melk, maar dat doe ik niet. Want puree maken moet ook een beetje makkelijk gaan… althans als het aan mij ligt. Dus hoe krijg je lekker romige puree? Het geheim zit hem vooral in de pureeknijper (ok en ook in de hoeveelheid boter). Zo’n ding koop je voor rond de tien euro en is het meer dan waard. De structuur van de aardappel blijft intact wat niet zo is als je een mixer gebruikt, dus nooit doen. Je puree wordt dan een soort behangselplak. En met alleen een stamper krijg je ook net niet die fluweelzachte structuur. Gebruik verder lekker bloemige aardappels (hoewel de meningen ook daarover verdeeld zijn..) en dan komt het helemaal goed! Het liefst maak ik puree voor twee dagen. Je kunt puree in een goed gesloten bakje gerust een dag of twee in de koelkast bewaren. Wil je puree opwarmen doe deze dan in een pannetje met een scheutje melk. Goed blijven roeren en eventueel nog een scheutje melk toevoegen. Geloof me, zo doen ze dat in restaurants ook…!

Kant en klare rode kool producten bevatten vaak teveel suiker. Ik las dat in sommige potjes wel tot 12 suikerklontjes per persoon verwerkt zit. Bizar! Toch zijn er niet veel mensen die zelf rode kool klaarmaken. En ik begrijp dat wel. Wat moet je met zo’n bonkige kool…? Geloof me, het is veel makkelijker dan je denkt. Voor het snijden van rode kool gebruik je het beste een foodprocessor. Gebruik het snijmes voor reepjes en het klusje is in 1 minuut geklaard. Veel mensen vinden het gebruik van een foodprocessor maar een gedoe. Gevalletje van onbekend maakt onbemind. Want kom en mes kunnen gewoon in de afwasmachine. Heb jij geen foodprocessor? Gebruik dan een lang mes om de reepjes te snijden… De rode wijnazijn in het recept zorgt ervoor dat de rode kool zijn kleur behoudt (kan eventueel ook een andere azijnsoort zijn). Gebruik je geen zuur dan wordt de rode kool lichtroze van kleur. Niet zo aantrekkelijk. Zoete port zorgt samen met specerijen als steranijs, kaneel en gember voor een extra lekker diepe smaak. Maak je de rode kool voor kinderen gebruik dan wat bouillon ipv port en doe er indien nodig een extra lepeltje suiker in. Voor nog meer smaak doe je er friszure appels bij. Het lekkerst zijn goudrenetten maar andere (zoet)zure appels kan ook. Voeg ze wel pas de laatste 10 minuten toe anders kook je de appels tot moes.

Hachee is ultiem comfortfood. Niet alleen vanwege de smaak maar ook omdat je huis een hele middag geurt naar pruttelend stoofvlees, specerijen, bouillon en wijn. We associëren deze geuren met winters, knus en gezellig. Zo lang ik mij kan herinneren maakte mijn moeder hachee. Het was mijn absolute lievelingskostje zoals je kunt lezen in de blog verjaardagseten. Tegenwoordig maak ik het zelf en heb er een heerlijke variant op gemaakt met runderfond en rode wijn. Daarmee krijgt de hachee een intense smaak. Heb je kinderen? Gebruik dan extra runderfond en laat de wijn achterwege. Super traditioneel maar zo lekker! Een bordje hachee met rode kool en puree is puur gelukseten. Natuurlijk kun je dit stoofpotje ook heel goed combineren met stamppot en zelfs met alleen een heerlijk stuk grof rustiek brood.

Cendol is een Indonesisch toetje. Traditioneel wordt het geserveerd als een ijskoud drankje. Het is een nagerecht met bijzondere  smaken en structuren dat mij nieuwsgierig genoeg maakte om uit te proberen. Het is een van de gerechten die ik gekookt heb uit het boek Baru Belanda van Pascal Jalhay waar ik ook een blog over schreef. Ik heb wel de vrijheid genomen hier en daar wat aan te passen en vooral veel minder suiker te gebruiken omdat het naar mijn smaak te zoet was. Ook heb ik kokosslagroom gemaakt in plaats van room in een slagroomspuit met gaspatronen te doen omdat lang niet iedereen zo’n  apparaat voorhanden heeft. De tapiocaparels had ik uit nieuwsgierigheid een half jaar geleden al eens gekocht maar nog niks mee gedaan. Ze zijn te koop in de meeste toko’s van groot naar klein formaat. Ik vond het in dit geval fijn dat ze klein waren. Ze smaken een beetje naar jelly pudding waar ik normaal niet zo van houdt maar in combinatie met de specerijensiroop en kokosroom krijgt het echt een andere beleving. Als je van een dessert met bijzondere smaken zoals citroengras en kokos houdt is dit beslist een aanrader.

Deze lauwwarme salade met knolselderij & za-ataar is vegetarisch en lekker winters. De knolselderij is met een zoutkorst gegaard in de oven. De zoutkorst is niet perse nodig maar wel lekker. De smaak van de knolselderij blijft optimaal bewaard omdat er geen lucht ontsnapt. De zoutkorst werkt eigenlijk als een oven in een oven. Toch geen zoutkorst maar gewoon roosteren? Verwijder de harige wortels. Was de knolselderij en wrijf goed droog. Snijd dan met een scherp mes om de 4 a 5 cm diep in de knolselderij. Wrijf goed in met olijfolie en bestrooi met gedroogde tijm. Zet de knolselderij in een voorverwarmde oven van 170C en rooster ca 2,5 uur. Bestrijk elk halfuur met olijfolie. Schil de knolselderij en snijd in stukjes.

Vis in zoutkorst kennen we al langer. Maar groenten zoals knolselderij in een zoutkorst verwerken is minder bekend. En toch is het zeer de moeite waard. Het zout sluit de knolselderij helemaal in en fungeert als een oven in een oven. Omdat de warmte niet kan ontsnappen blijven ook alle aroma’s en smaak bewaard. En dat zorgt voor een intense smaakbeleving. Wie zegt dat knolselderij een saaie groente is moet dit toch eens proberen…. Recept met knolselderij Met deze knolselderij in zoutkorst kun je van alles doen. Heerlijke knolselderijpuree maken of een herfstsoep. Maar eigenlijk verdient deze knol een heel eigen podium. Na het breken van de zoutkorst en het schillen van de knolselderij zou ik niet veel meer doen… >

Dit is een van de gerechten die ik maakte uit het boek Baru Belanda van Pascal Jalhay. Een verrassende amuse of voorgerechtje van garnaal tartaar met milde sambal. In afwijking van het recept heb ik de zaadjes uit de pepers eruit gehaald. Daarmee wordt de sambal niet heet maar heel kruidig en smaakvol. Ga jij voor heet..? Laat ze er dan in…. De sambal, of bumbu, wrijf je traditioneel fijn een cobek. Een vijzel is namelijk te klein. Mocht je geen cobek hebben dan kun je  alle ingrediënten in een kleine hakmolen of keukenmachine doen. Het wordt dan niet compleet fijn gemalen, en ook de smaken werken niet helemaal op elkaar in als bij een cobek maar nood breekt wet… De hoeveelheid bumbu die je maakt is teveel voor 4 amuses. Daarom heb ik een aanvullende recept bedacht zodat je niet blijft zitten met een hoeveelheid kruidenpasta waarvan je niet weet wat je ermee moet doen.. Het is klaar in 15 minuten en ongelofelijk lekker!

Deze viscurry is geïnspireerd op het gerecht Mchuzi wa samaki uit Zanzibar. Het is mijn ‘tribute’ aan Freddy Mercury. Waarom dat lees je in mijn blog ‘Freddy Mercury aan de keukenmuur’. Zanzibar wordt ook wel het ‘specerijeneiland’ genoemd. Het ligt voor de kust van Afrika, ter hoogte van Tanzania. De geschiedenis van Zanzibar is beïnvloed door Perzen, Arabieren, moslims, Portugezen, en bewoners van het vasteland van Afrika. Deze smeltkroes zie je terug in de smaken van het eiland. Dit recept heeft een behoorlijk lange lijst met specerijen. Vergis je niet want het klaarmaken is echt super makkelijk. Mocht je een of twee dingen niet in huis hebben, en je hebt geen zin om nog meer potjes toe te voegen, laat het dan weg. Proef en maak het op smaak met wat je wel hebt. In het lijstje staat ook Tamarinde. Dat zou ik niet weglaten. Tamarinde geeft een mooie frisse smaak. Je koopt het tegenwoordig gewoon in de supermarkt (en anders de toko). Tamarinde is te koop als pasta en als peulen. Deze laatste moet je eerst weken en dan de pulp gebruiken. De pasta is makkelijker…